Onze reis van drie weken door Noorwegen die Cape Tracks vorig jaar voor ons samenstelde, vroeg dit jaar om een vervolg. Zo stonden we vorige zomer op de boot nog heeeeel lang naar het steeds verder uit het zicht verdwijnende Noorwegen te staren na onze prachtige reis, zo keken we ons nu weer naar Noorwegen toe. Dit keer hadden we ‘maar’ dertien dagen voor de heen- en terugreis met twee keer de boot erbij en om rond te trekken door dit oh zo magnifieke land. En in plaats van de zes huisjes vorig jaar, hadden we er nu twee. Dus, snel de tassen en de camera’s weer op het dak van onze Land Rover Mike vast spinnen, onze Duitse Staande hond Teddy achterin laten springen en onze kinderen… Die zaten al klaar, want ook zij wilden heel graag weer terug.

Op dag 1 rijden we naar Aalborg om de dag erop al vroeg en in vier uur met de boot vanuit Hirthals naar Kristiansand te varen. Jaaaa, we zijn weer op Noorse bodem, waar het nog een paar uur rijden is naar het eerste huisje, dat we al kennen van vorig jaar, bovenaan de Lysefjord Hyttegrend in Forsand, in de buurt van Stavanger. Hier wilden we graag naartoe terug om de Lysevegen te rijden. Een coole weg vol haarspeldbochten van bovenin de bergen afdalend naar de fjord. Deze kwam er vorig jaar niet van, maar bleef in ons hoofd hangen. Het huisje zelf is om te blijven, want het biedt prachtig uitzicht over het water. Waar de ferry’s geduldig heen en weren of de hele Lysefjord bevaren naar het einde ervan aan toe, waar het kleine dorp Lysebotn ligt. Wij kiezen voor de prachtige rit door een fantastisch dal en daarna een steeds woester berglandschap tot boven de boomgrens. Om vervolgens via 26 haarspeldbochten en een tunnel met daarin haarspeldbocht nummer 27 af te dalen naar het einde van ‘onze fjord’. We troffen er prachtig weer en witte wolken die de lucht extra blauw maakten. Op de picknicktafels aan de fjord namen we de tijd voor fika, zelf koffie zetten met een kaneelbroodje erbij. En bleven we lang staren naar hoe de hoge rotsbergen tot diep in de fjord afdalen.

De dagen erop zijn watergrijs, maar nog steeds prachtig. De regen trekt over het fjord en laat de bergtoppen aan de overkant van ons huisje verdwijnen en verschijnen. De bootjes in geel en rood aan de steigers geven kleur aan de dag. We touren langs de rand van de fjord over een kleine weg naar Fossmark, waar als je er bent eigenlijk niets is, de heerlijkheid. Met daar aan de overkant van het water ligt de Preikestolen, de bekende klif op 604 meter hoog boven de Lysefjord. We gaan ook de andere kant op naar Stavanger en rijden door de 14 kilometer lange onderzee Ryfylketunnelen met halverwege een ruimte met gesimuleerd daglicht. Spacy blauw licht dat er heel cool uitziet en het donker van de tunnel even onderbreekt. Vorig jaar zagen we dat al bij de Lærdalstunnel, die maar liefst 24,5 kilometer lang is en vier van zulke daglichtspots heeft.

In Stavanger lopen we door het oude gedeelte vol witte huisjes en door het bekende kleine straatje Fargegaten met café’s en huizen in alle kleuren van de regenboog geschilderd. Hier zie je streetart op muren en deuren en voelt het ‘grootstedelijker’ dan de dorpjes die we de afgelopen dagen hebben gezien. Er is zelfs een winkelcentrum en er zitten gezellige winkeltjes in kleine straatjes. Midden in de stad liggen de grote cruiseschepen alweer klaar voor vertrek en de meeuwen schreeuwen om een stukje van onze broodjes. Zij wijzen ons ook de weg naar de Atlantische oceaan. Want nu we daar zo dicht bij zijn ‘op links op de kaart’, willen we die ook wel even zien. En kijken we ver in het grijs naar waar lucht in zee overgaat.

Na vijf dagen zetten we de tassen weer naast de camera’s op het dak en toeren we met Land Rover Mike oostwaarts naar een voor ons nieuw gebied in Noorwegen, de Telemark. Daar staat in het kleine Vrådal het tweede huisje. In de winter kun je hier skiën, nu hangen de gondels van de skilift stil. Achter ons huis toeren we omhoog via volop haarspelden naar de top van de berg, met bovenop een meer en prachtige uitzichten rondom. We zien hier dat we de komende dagen echt alle kanten uit kunnen rijden en stoppen waar we maar willen. Zoals bij de ‘Velkommen til Hamaren trail‘ waar natuur en mensenmaaksel oh zo prachtig samenkomen, zoals ze dat in Noorwegen zo goed kunnen.

Op de laatste dag van ons verblijf hier lonkt de Noorse woestenij, mijn favoriete landschap in Noorwegen, en toeren we nog één dag naar de Gaustatoppen. Hier is het boven de boomgrens oneindig rijden langs groenige rotsen, ijskoude meertjes en wuivende struikjes. Met af en toe ook weer de schapen zomaar op de weg en blatend dichtbij. Hier zetten we nog één keer koffie wapperend in de wind en zijn we blij dat de kanelknutte aan onze handen blijven plakken. En dan… dan gaan de tassen weer op het dak en rijden we naar Oslo om daar aan boord van de MS Color Fantasy van Color Line te gaan en in twintig uur naar Kiel te varen en van daaruit naar hjem te rijden. Volgend jaar weer?!

Takk for at du leser en tusen takk ook aan Cape Tracks die deze reis net als vorig jaar weer voor ons heeft uitgezocht. Ideaal om de beste reisroutes en tofste huisjes te vinden! Mocht je meer willen lezen van mijn ervaring en avonturen in Noorwegen lees dan deel 1 en deel 2 op mijn persoonlijke blog. 

Minke & Piet Maat-van der Meer