Radiostation Grimeton
Het Radiostation Varberg is één van de veertien werelderfgoederen op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO in Zweden en is opgenomen op deze lijst in 2004. Het Radiostation Varberg bij Grimeton in Zuid-Zweden (gebouwd van 1922 tot 1924) is een zeer goed bewaard monument van de vroege trans-Atlantische communicatie. Het bestaat uit een langegolfzender, inclusief zes 127 meter hoge stalen masten, waartussen een staaldraad is gespannen, die functioneert als antenne. Hoewel het niet langer wordt gebruikt, is de zender zo onderhouden, dat het nog altijd volledig functioneert. Het gebied is 110 hectare groot. Hierop staan gebouwen die de originele Alexanderson-zender met de antennemasten, de kortegolfzender met antennes, en een woongebied voor het personeel van het radiostation. Architect Carl Åkerblad heeft de hoofdgebouwen ontworpen in neoklassieke stijl. Ingenieur Henrik Kreüger was verantwoordelijk voor de antennemasten. In de tijd van de bouw van het station waren deze torens de hoogste bouwsels in Zweden. Het herkenningsteken van deze zender was SAQ. De zender werd tot de vijftiger jaren gebruikt voor de communicatie met Radio Central op Long Island in de Verenigde Staten. Tot 1996 werd de zender gebruikt voor communicatie met onderzeeboten. De frequentie die gebruikt werd was 17.2 kHz. Op speciale dagen zoals Alexandersondag (laatste weekend van juni) worden nog teksten in Morse verzonden.De opname op de werelderfgoedlijst was een gevolg van:
- Criterium II: Het radiostation Varberg is een monument, die de procesontwikkeling van de communicatietechnologie in de periode na de Eerste Wereldoorlog documenteert.
- Criterium IV: Het radiostation is een uitstekend voorbeeld van de ontwikkeling van de telecommunicatie en is het enige overlevende voorbeeld van een groot zendstation van voor de elektronische technologie en de ontwikkeling van de telecommunicatie daarna.
