Altijd al heb ik een onaardig oordeel over hyena’s gehad: lelijke beesten. Ze eten alles wat maar los en vast zit en elke keer als ik een hyena in het echt zag, dacht ik weer; wat een lelijk beest ben je toch. Ondertussen heb ik ook enige angst voor die dieren opgebouwd. Maar waar komt die angst vandaan? Misschien door de Lion King en hoe de beesten daarin worden neergezet?

“De hyena is de drol van de aarde een derderangs, oliedom beest.” (Lion King de musical - Sta paraat)

Mijn eerste ervaring met de hyena

Ik wil graag vertellen over onze eerste aanvaring met een hyena in Moremi, Botswana. Tijdens deze reis waren we met de familie op pad en hadden we een Toyota Hilux als huurauto met 2 daktenten voor totaal 4 personen en een Toyota Land Cruiser voor 2 personen. We waren op alles voorbereid en waren op weg naar North Gate, een mooie dagtocht richting Khwai Camp. Omdat we allerlei soorten wilde dieren onderweg waren tegengekomen, kwamen we met schemer op de campsite aan. Snel hadden we alles klaargezet en begonnen we aan het avondeten. We hadden een mooi vuur en waren bezig om lekkere nasi te maken. M’n vader had van tevoren al goede kruiden meegenomen vanuit Nederland zodat het allemaal makkelijk klaargemaakt kon worden. Het eten was klaar en Ramon wilde nog even een foto maken van ons kamp met het vuur ervoor. Hij was bezig om de camera goed op het statief neer te zetten terwijl wij bezig waren met het opscheppen van het eten. Op dat moment roept m’n broertje: “Ramon er loopt een hond achter je langs!” M’n vader reageerde meteen: “Dat is geen hond, dat is een hyena!”

Hyena's en eten, geen goede combinatie

De hyena vond ons eten, net als ik, blijkbaar ook erg lekker ruiken. Het beest liep rondjes om ons kamp en ineens zit je niet zo relaxed met je bord met nasi op schoot. Ik wist dat een hyena in zijn eentje niks doet, maar toch voelt het niet zo relaxed. Ons eten was op, de hyena was niet meer gezien en we hadden het over een toetje. M’n moeder en schoonzusje wilden samen wel even naar de koelkast lopen om yoghurt te pakken. Op het moment dat ze bij de koelkast stonden, stond ook de hyena op een paar meter afstand toe te kijken. We lieten het toetje snel voor wat het was.

We zijn onze tanden gaan poetsen en richting bed gegaan. Wel de camera meegenomen want je weet niet wat er nog gaat gebeuren. De hyena was, toen we allemaal in onze tent lagen, al bij het vuur. Ik denk dat meerdere snorharen verbrand zijn geweest, want alle restjes werden door de hyena uit het vuur gehaald. We hadden echter niks in het vuur gegooid en alles netjes in de auto opgeborgen, dus een maaltijd kun je het niet noemen. Vervolgens hoorden we om de auto van pap en mam een olifant lopen die waarschijnlijk niet veel later door dezelfde hyena werd lastig gevallen. Het beest begon namelijk te trompetteren. En ik kan je vertellen, dan zit je echt rechtop in bed. 

Deze nacht zal ik niet snel meer vergeten, mijn hart heeft erg snel geklopt op meerdere momenten.

3 jaar later, weer een ontmoeting met een hyena

Je zou denken, na die eerste aanvaring met een hyena let je toch beter op. Jazeker, we koken overdag, laten echt niks qua voedsel meer slingeren en liggen vaak op tijd op bed. Ook tijdens deze reis in oktober 2021. We hadden echter een wildcam mee die alle nachtelijke activiteiten kon vastleggen. Deze kon bij South Gate (wederom Moremi) niet aan een boom worden vastgebonden. Onze medekampeerders zeiden nog tegen Ramon, weet je zeker dat je deze op statief kan plaatsen en dat het blijft staan? “Tuurlijk! Welk beest neemt nou een plastic wildcam mee”, was zijn antwoord.

Rond 10 uur ’s avonds hoorden we onze buren op de campsite al roepen: “Hyena, hyena”. Zij waren echt heel laat met alles en waren nog aan het koken en zaten rondom een vuur. Vanaf een afstandje en vanaf het dak van je auto, veilig in de tent, is dat hartstikke leuk om te observeren. Rond half 12 werd ik wakker van geluid en zag ik een hyena rondom onze auto’s lopen. Ik maakte Ramon wakker en die pakte een zaklamp. Ik vroeg me af wat het beest hier deed. We hadden namelijk echt niks buiten liggen en er was voor hem niks te halen. Maar toen we de zaklamp op het beest schenen nam hij de benen, met de wildcam in z’n bek. We hoorden hem vervolgens iets verderop druk kauwen op het plastic. Ik liep nog te grappen, wat zal de reisverzekering hiervan zeggen? Nou, leuk feitje: dat vergoeden ze niet.

De volgende ochtend zijn we gaan zoeken en hebben we de restanten van de wildcam en het statief gevonden. Volledig afgekloven. Arm beest, die moet nog steeds buikpijn hebben denk ik. Helaas heeft de hyena na hap één alle instellingen van de camera aangepast en hebben we dus geen opnames van dit alles.

En wat nu?

Ik blijf bij mijn conclusie: hyena’s in Moremi zijn niet mijn/onze vrienden en ik blijf ze nog steeds eng vinden.
Ben jij toch benieuwd of nieuwsgierig naar deze beesten. Kijk dan eens tussen onze rondreizen, en wie weet ;)